Bir Damla Işık_Mehmet Güzel yazdı!

Son nefesini verirken "ahhh anne!!! Bırakma beni,evladını bırakıp nereye gidiyorsun anne!ben oğlun. Bunlar benim canımı alacaklar anne!! Ben kızın,bırakma beni bunların ellerine! İlkin gözlerimi oyacaklar, sonra da karnımı deşecekler anne!!Derken burnumu kesecekler, sırasıyla kulaklarımı, hatta parmaklarımı tek tek kesecekler anne!! Sonra cesedime ait hiç bir şey kalmasın diye asit kuyularına atacaklar beni anne!! Kemiklerim dahi  bulunmasın istiyorlar..
İşte beni bu hale getirdiler anne..Hemde yüzlercemizi, hatta binlercemizi anne..
İşte hikayem bu benim anne. Kimsesizim ben anne biliyor musun? .. Bir mezarım dahi olmayacak.. Oysa her insanın bir mezarı var, hatta dikili bir taşı var bu dünyada.. Benim bir dikili taşım dahi yok anne ve olmayacak, ne olur bırakma beni anne, bırakma!!
Tamda böyle diyorlardı ölüm kuyularına gidenler..
Her birisinin ayrıydı hikayesi.. Kimisi çiftçi, kimisi doktor, kimisiyse avukat, mühendisti..
Ahmed Arifin dediği gibi"..hallarımızı aynen böyle yaz, rivayet sanılır belki.. "diye.
Adı tam olarak Yeşil'di.. Bir zebaniydi.. Cehennemden yollanmıştı Kürdün canını almak için..
Oy Tanrım!! Sen neden bu bu acıyı, bu cezayı bana reva gördün, Tanrım!!ben senin kulun değil miyim?Beni neden zebanilerin önüne atıyorsun?Musa'nın dinini, İnsa'nın ve Muhammedin dinini sen vermedin mi?O kadar adaletliysen oğlun İsa' yı çarmıha neden gerdirdin? . Bu dili sen bana vermedin mi? Yeşil İlkin dilimi belindeki hançerini çekerek kesti..
Hangi hikayemi anlatsam sana bilemedim doğrusu..
Evet, zebaniler ordusuydu, Kürdün diyarında kol geziyorladı .. Anaların acılarına acı katmaya yeminliydiler.Kürdün anası gün yüzü görmesin istiyorlardı;şayet Kürdün anası güldüğünde tılsım bozulacaktı,o bunu biliyordu, o nedenle işi sıkı tutuyordu.. Öyle de yaptı.
Bu hafta Kürdün ve devrimcinin anası tam bin hafta oldu oğlunu, kızını her cumartesi geldiğinde elindeki mum ile arıyor.. Tam bin hafta oldu..
Ünlü Şair Garsia Lorka taa İspanya'dan haykırıyor Şimdi.O ölüme giderken"Hayatın güzelliğini zeytin dallarını kıpırdatan rüzgarın sesinden alıyorum"diyordu. Kendisini kurşuna dizen Franko'nun ölüm mangalarına "geldiğiniz Cehenneme geri gitseniz de yakanızı bırakmayacağım"diyordu.
Evett,ben bir anayım,Kürdün anasıyım, Berfo anayım. çocukların gerçek sahibiyim. Kürdün diyarında da Şili de de anayım,hatta ve hatta Arjantin de de anayım. Çocuğumun canını alanların yakasını bırakmayacağım. Bin hafta da hatta iki bin hafta da geçse evladımı bütün kıtalarda bir damla mum ışığıyla arıyacağım, bu da size dert olsun!!

Mehmet Güzel/GlobalKalem